Tijdens één van d
je kastcontroles dit voorjaar in Hengevelde waarschuwde de kasthouder van te voren de steenuilenkast met grote voorzichtigheid te openen. In de zomer van 2014 had hij meermalen hoornaars in en uit de kast zien vliegen. Een nieuwe ervaring voor mij als controleur na eerder te zijn geconfronteerd met andere bezetters, als eekhoorns, mezen, merels, dode vogels en muizen, teken enzovoorts.
De hoornaar,vooral aan te treffen in het oosten van Nederland, is een echte wesp en kan tot wel 3,5 centimeter lang worden. Hij is hiermee de grootste wespachtige van ons land. Behalve door zijn indrukwekkende afmetingen valt de hoornaar op door zijn roodbruine kop en borststuk en het duidelijk hoorbare, zoemende vlieggeluid. De steek van de hoornaar is pijnlijker dan de steek van een honingbij, maar het gif is minder krachtig. Het nest wordt gemaakt van cellulosevezels die van bomen worden geknaagd. Het nest is bolvormig en bestaat uit meerdere raten.
Na voorzichtig de steenuilenkast te hebben geopend werd jammer genoeg geen broedsel van een steenuil aangetroffen, maar de resten van een hoornaarnest. Een opvallend in drie etages opgebouwd kunstwerk uit 2014, gezien het feit dat de bewoners van de raat in geen velden of wegen te bekennen waren. Wel weer een ervaring rijker en één die je aan het denken zet en je meer bewust maakt van de risico,s die je tijdens een kastcontrole loopt.
Han Roordink
