Mijn schuur als kraamkamer voor de gekraagde roodstaart

Tekst en foto’s: Anneriek Schönbaum

In de winter kom ik eigenlijk nooit in m’n schuurtje waar alle tuingereedschap en de zakken met aarde en mest liggen. Dus toen ik dit voorjaar daar weer eens een kijkje nam, viel het me op dat er een rare constructie aan de stellingkast hing. Bovenop die stelling had ik 2 rieten mandjes omgekeerd neergelegd, zodat er geen muizennest in gemaakt zou worden. Er hingen vanaf de bovenste plank lange slierten aan elkaar geknoopte mos en ragfijne stukjes plantaardig materiaal naar beneden. Ik nam me toen voor het schuurtje binnenkort eens grondig schoon te gaan maken.

Een tijdje later toen ik echt aan de slag moest in de tuin bekeek ik de constructie van mos nog eens nauwkeuriger en meende iets te zien bewegen. Nou ben ik weliswaar hier buitenaf al een tijdje woonachtig, maar vond het toch best wel eng om onder de mandjes te kijken. Je weet maar nooit. Dus pakte ik mijn telefoon en probeerde er met de camera op vergrootstand achter te komen of ik iets kon zien. Ik deed voor het licht de schuurdeur open, toen en rakelings langs mijn hoofd een vogeltje naar buiten scheerde dat geschrokken was. Ik zag nog net iets van een rode vleugel toen ze langs mij heen vloog, maar voor een mus leeg ze te groot. Ik had kennelijk een broedend vogeltje verstoord.

Ik probeerde met mijn telefoon in het nestje te filmen en wat schetst mijn verbazing toen ik ineens “snaveltjes” ontwaarde! En niet 1 maar wel 2 of 3. Ik heb heel voorzichtig het mandje iets opgetild om beter te kijken en jawel hoor, piepkleine nog blinde vogeltjes met heel fijn dons omkleed hieven de snaveltjes omhoog, alsof ze verwachtten gevoerd te worden. Iets wat ik kennelijk verstoord had door de deur te openen. Wat een machtig mooi moment was dat op 8 mei jl. Ik heb onmiddellijk meelwormen en sprinkhanen gehaald en in de schuur neergezet als bijvoeding. Ook heb ik al mijn gereedschap uit het schuurtje gehaald om het broedsel niet telkens te moeten verstoren. Enkele dagen later ben ik pas weer gaan kijken en jawel hoor, een prachtig klein vogeltje keek me recht aan! Wat waren ze ongelooflijk snel gegroeid en nu niet meer gehuld in dons, maar in echte veertjes.

De meelwormen en sprinkhanen stonden er nog onaangeroerd bij. Zondag 17 mei maak ik nog een filmpje en ik zie dat er 2 of 3 vogeltjes onder het mandje zitten. De maandag daarop zitten er tot mijn grote schrik ineens 2 vogeltjes los in de schuur. Eentje fladderde angstig tegen de achterwand om weg te komen. Die wist kennelijk nog niet dat moeders via het dak in en uit vloog. Het andere vogeltje zit me rustig op te nemen en ik kan het goed filmen. Henri Bouwmeester van de Vogelwerkgroep Nivon Goor heeft via de filmpjes het vermoeden dat het hier om de gekraagde roodstaart met jongen gaat. Ze zullen op korte termijn wel uitvliegen. Ik zal ze missen.