Ons jaarverslag 2018 is klaar en staat op onze website onder het kopje ‘Organisatie’.
Er is weer met zijn allen een hoop werk verzet. Met ondanks de soms extreme weersomstandigheden toch resultaten om trots op te zijn. Ondanks de lange warme en droge zomer waarin het voedselaanbod sterk negatief werd beïnvloed, waardoor wij ook bij diverse broedsels tot bijvoeren van de jongen zijn overgegaan, blijkt het afgelopen jaar voor de steenuil een goed jaar te zijn geweest.
Voor de kerkuil was het helaas een slecht jaar, waarbij er aanmerkelijk minder uilen tot broeden kwamen. Ook de succesvolle broedparen van deze uilensoort hadden juiste in onze gebieden honger, in tegenstelling tot Twenterand, waar volop muizen waren. Soms konden we bijvoeren en soms moesten we een ondervoed jong dat uit het nest was gevallen naar het vogelasiel in Barchem brengen. Met hun goede werk hebben ze dit jong kunnen redden en later uitgezet. Daarom komt het door de Provincie Overijssel verleende subsidiebedrag van 44.000 euro ook als geroepen. Wij kunnen daarmee op 35 erven een kerkuilennestkast ophangen en daarnaast op evenveel erven bijdragen aan een erfverbeteringsplan en aan de inrichting daarvan.
Dat het plaatsen van nestkasten zin heeft wisten we al bij de steenuil, maar ook de kerkuil weet deze te vinden. Vlak bij Delden is in het najaar van 2017 een nestkast opgehangen en in 2018 heeft er de kerkuil al gebroed met 2 uitgevlogen jongen. Het vraagt wel van ons om een gebied maar ook een erf goed te kunnen ‘lezen’. Met name onze secretaris is daar in het kader van het steenuilenproject goed in thuis, maar het is zaak om die kennis breder in onze stichting te verspreiden. Daarom ook dit jaar de opdracht aan anderen om een verkenning te doen.
Het jaar 2019 staat uiteraard verder in het teken van de steenuil en de kerkuil met de beide gesubsidieerde programma’s. Maar onze wens om breder te kijken dan alleen naar uilen krijgt ook vorm in het ophangen en controleren van nestkastjes voor spreeuwen op golfbanen, mezen en andere inheemse broedvogels op natuurbegraafplaatsen. Voor de mezen wordt het een bijzonder jaar. Wij verwachten dit jaar een groot aantal mezenkasten in opdracht van de gemeente te kunnen ophangen als een biologisch bestrijdingsmethode tegen de eikenprocessierups. Persoonlijk was ik eerst sceptisch, maar een aantal betrouwbare bronnen uit eigen gelederen hebben mij overtuigd dat het kan werken. Dus ook uw voorzitter heeft 10 mezenkasten aangeschaft en zal deze ophangen .
Dit jaar hopen we de samenwerking met de vogelwerkgroep NIVON Goor om te zetten naar een definitief samengaan, waarbij zij als werkgroep ‘inheemse broedvogels’ binnen onze stichting verder gaan. Samenwerking moet leiden tot versterking en nieuwe initiatieven. Verder gaan we nog meer samenwerken met de Twentse Vogelwerkgroep bij het uitvoeren van broedvogel inventarisaties in onze gemeente. In 2018 ben ik samen met Peter van den Akker en Ben van Veenen actief geweest in het gebied ten oosten van de zijtak Twente kanaal. Het gebied was interessant vanwege de ‘droge dooradering’ (stroken met onbesmet kruidenrijk grasland), met als topsoort de roodborsttapuit. Een soort die ik alleen van natuurgebieden kende. Dit jaar willen we ook samen met de Twentse Vogelwerkgroep het terrein van de voormalige vuilstort ‘Het Rikkerink’ inventariseren, in het verleden goed voor een aantal interessante soorten.
Kortom we bruisen van de ideeën en werklust, waarbij ons doel blijft het leuke met het essentieel nuttige te combineren. Het nieuwe bestuur wenst u allen een mooi jaar toe en we hopen dat we met elkaar weer mooie resultaten kunnen bereiken. Kom ons helpen maar vooral, kom ook met uw wensen en ideeën.
Frans Kruse. Voorzitter Stichting Hofvogels