Twee weken na mijn vuurdoop bij de bosuilen, mocht ik weer mee op pad met Mirjam en Ruud. Deze keer vonden de eerste controles van de steenuilenkasten plaats en dit bracht ons weer op prachtige erven. Lees snel verder over de ontmoeting met de kleinste uilensoort van ons land.

De nestkasten voor de steenuil hangen altijd op erven die een geschikt leefgebied vormen voor deze vogelsoort. De vrijwilligers van Hofvogels mogen, in overleg met de bewoners, deze kasten in de juiste tijd van het jaar controleren en de kuikens ringen. Het is natuurlijk altijd afwachten of uilen er ook echt in gaan broeden, zo bleek meteen bij de eerste kast: hier zaten vijf knalblauwe eieren van een spreeuw in. Ook op het tweede erf waar we kwamen was er een ‘vriendelijke indringer’ bezig geweest; een koolmeesje had hier zelfs 10 eitjes achtergelaten.

Toen we hier wegreden kon ik het niet laten om een plaatje te schieten van deze pauwhaan, die zijn pronkveren net had uitgezet. Wat een kleuren, daar mag hij met recht trots op zijn!

En eindelijk: de steenuil!
Op het derde en laatste erf van vandaag was het dan eindelijk raak. Aan de achterkant van een grote schuur zag Ruud een steenuil zitten, voor de uitgang van een kerkuilkast (de kast zelf bevond zich in de schuur). De steenuil vloog op en ging bovenin de nok van een koeienstal zitten, waardoor ik met mijn camera weer een foto kon maken.

Toen de erfbewoonster ons kwam vergezellen liepen we richting de steenuilenkast, bevestigd aan een boom net achter de gebouwen. De steenuil was ons voor en ging bovenop de kast zitten, keek ons streng aan en vloog vervolgens weg om op een paal nog even te vergaderen met een kauw. Ruud kon nu de kast gaan controleren en jawel: moeder steenuil zat hierin met vier nagenoeg witte eieren! Dit betekent dat ze niet langer dan een week geleden zijn gelegd. De uil op het erf bleek dus het de vader van het gezin te zijn, schitterend toch? We hebben het vrouwtje verder met rust gelaten, zodat Ruud en Mirjam een paar weken later weer terug kunnen keren. Hopelijk komen alle eieren uit en kunnen de jongen geringd worden.

Ik ben Ronny Brandriet, 32 jaar oud en woonachtig in Rijssen, met mijn vriendin en ons lieve dochtertje. Vogelliefhebber ben ik al een hele tijd en ik wil me dolgraag meer verdiepen in de natuur. Weten wat er gebeurt om deze natuur in kaart te brengen en te beschermen. Via deze stukjes deel ik mijn eerste ervaringen bij Hofvogels en binnenkort vertel ik meer over mijn derde succesvolle avontuur