Bosuilen, één van de meest algemene uilensoorten in Nederland, is niet echt kieskeurig als het om de keuze voor zijn nestplaats gaat. Holle bomen en nestkasten genieten de voorkeur, maar hij wijst zelfs een in de boom opgehangen plastic vat niet af als alternatieve broedplaats en bracht er, na eerdere vruchteloze broedpogingen, dit jaar twee jongen groot.
Op een erf op de grens van Markvelde en Diepenheim experimenteert één van de vrijwilligers van de stichting Hofvogels al meerdere jaren met verschillende alternatieve nestkasten voor de steenuil en de bosuil. Zo plaatse hij bijvoorbeeld een steenuilenkast op een gladde metalen paal op zijn erf om marterpredatie te voorkomen en werd een schijf van een boomstam uitgehold en omgebouwd tot nestkast voor de steenuil. En met gedeeltelijk succes. De nestkast op de gladde paal wordt door een steenuilenpaar als roestplaats gebruikt en de uitgeholde boomstam als broedplaats. Hier wordt dit jaar wederom een aantal eieren uitgebroed door een wel zeer luidruchtige steenuilenpaartje, dat het natuurlijk ingerichte erf als vaste woon- en verblijfplaats uitkoos.
Tot grote hilariteit van zijn collegae vrijwilligers hing hij enkele jaren geleden ook nog een leeg blauw plastic vat, veelal gebruik in de chemische industrie, op in een wilgenboom aan de rand van zijn vijver. Een ogenschijnlijk toch aantrekkelijke broedplaats, daar het vat al snel werd gevonden door een bosuilenpaar. Wel lukte het in voorgaande jaren om onbekende redenen niet om daar met succes te broeden. Het bleef veelal bij enkele pogingen met onbevruchte eieren waarna het paartje weer spoorslag vertrok. Tot dit jaar.
Nadat een bosuilenpaartje in het vroege voorjaar de ton weer als broedplaats had uitgekozen, werd hun doen en laten meteen onder cameratoezicht geplaatst om de ontwikkelingen zonder verstoring in het vat te kunnen volgen. Gaandeweg nam het vertrouwen in een succesvolle afronding van de broedpoging toe. Nadat een tweetal eieren werd gelegd en er stevig werd gebroed werden er uiteindelijk twee hongerige kuikens geboren die zelf een kikker niet versmaadden als een hartig tussendoortje.
De afronding van het succesvolle broedpaar bleek toen de beide kuikens als takkeling hun volgende levensfase tegemoet gingen. Op een ochtend zaten beiden hoog en droog verscholen tussen de bladeren van een eikenboom in de gaten gehouden door één van hun ouders. De zorgtaak van de ouders werd nog eens benadrukt toen één van de takkelingen als gevolg van een heftige storm uit zijn boom waaide en verregend in het gras belande. De erfeigenaar werd gealarmeerd door één van de opgewonden ouders die naarstig op zoek was naar de verregende takkeling. Na hem te hebben gevonden en te hebben afgedroogd werd het ongelukkige jong teruggezet in de ton.
Montage film: Sylvia Meijran
