Tekst en foto,s: Menno Huge
Dit jaar waren we te!cid_A1B7FC05-3A5D-436A-9AC5-D11C0DE9E3E6@lan laat om de jonge kerkuilen in onze schuur te laten ringen. De kast is moeilijk te bereiken. Hij hangt uiteraard helemaal bovenin de nok van de schuur, met daartussen een plafond dat bestaat uit losse, scheve balken met daarop een dekzeil om de uitwerpselen en braakballen van de uilen op te vangen. Je moet dus eerst naar dat plafond en op die wiebelende balken een ladder van de goede lengte plaatsen om bij de kast te komen. ‘Even kijken’ zit er dus niet in.
We proberen ieder jaar aan de hand van het gesis uit de kast te bepalen wanneer de eieren zijn uitgekomen en wanneer er dus geringd kan worden. Soms gaat dat mis.
Vor!cid_F2DEFA4C-C01B-4D49-92F4-6263687320CE@lanige week zagen we opeens een jonge uil van hanenbalk naar hanenbalk hippen, en dan ben je dus te laat. Inmiddels zagen we drie jonge uilen in de schuur. Om nog meer informatie te verzamelen hebben we daarom een cameraval op de zolder geplaatst. Dat leverde een keur aan foto’s op. Vooral als een jonge uil de hele tijd de camera komt bestuderen, dan krijg je een reeks van dit soort selfies
Werkt dit om te tellen? Niet echt, want inmiddels hebben we bij de uitvliegopening aan de buitenzijde (minimaal) vijf jongen geteld. De cameraval leidt dus tot en onderschatting. We zullen voor de statistieken het uiteindelijke aantal uitgevlogen uilen doorgeven. Omdat ze niet geringd zijn, weten we niet alle gegevens precies zoals de geboortedata.   Maar het belangrijkste is natuurlijk dat er weer jonge uilen zijn!
Menno